Kerlingafjöll, Setrið, Hólaskógur

27. - 28. ágúst

Helgina 27.-28. ágúst var ákveðið að bregða út af vananum og fara í tveggja daga jeppaferð með gistingu á leiðinni. Haldið var á líklega einum 13 jeppum að Flúðum og áfram upp Hreppa alla leið að Tungufelli sem er efsti bær austan Hvítár. Þar gerðum við stuttan stans til að hleypa úr dekkjum og síðan var stefnan tekin á Kerlingarfjöll.

Á þessari leið urðu á vegi okkar Svíná og Sandá og fáeinar minni ár. Í Svínárbotnum eru myndarlegir skálar, þar var stoppað og Skúli Skúlason fararstjóri dró fram úr pússi sínu hvern bakkann af öðrum með dýrindis brauðsnittum svo að úr varð ógleymanleg veisla.

Nú var tekin stefna austan við Kerlingarfjöll um Leppistungur, milli fjallanna Stóra-Leppis og Litla-Leppis. Næst komum við að fjallinu Klakk sem er rétt sunnan Kerlingarfjalla. Þarna er skáli og við hann er kamar sem sennilega er sá allra sérkennilegasti á hálendinu og engin orð fá lýst.

Austast í Kerlingarfjöllum eru Kisubotnar en þaðan kemur áin Kisa. Niður að Kisubotnum eru mjög langar og brattar brekkur. Við ókum eins langt og unnt er að komast inn í Kisubotna, mörgum sinnum yfir Kisu, og þarna innst var tæplega hægt að koma öllum bílunum fyrir. Þar var stoppað, tekin sólarhæðin og teknar myndir enda fallegur og sérkennilegur staður.

Allan þennan tíma var glampandi sól og frábært skyggni, í vestri gnæfðu Kerlingarfjöllin en allir hæstu tindarnir voru orðnir skjannahvítir af nýföllnum snjó, í norðri hinn tignarlegi Hofsjökull og í austrinu blöstu við Hágöngurnar með Tindfjallajökul aðeins norðar og í Vatnajökli blasti við Hamarinn.

Eftir að Kisubotnar höfðu verið rannsakaðir var haldið að Setrinu en á þeirri leið sauð á Haraldi Friðrikssyni og þurfti að hjúkra honum til að hópurinn kæmist áfram. Setrið er skáli Ferðaklúbbsins 4x4 og stendur í jaðri Setuhrauns. Í Setrinu var hópur 4x4 fólks við framkvæmdir á skálanum og eftir hádegissnarl var haldið áfram yfir Fjórðungssand og á vit Þjórsár.

Á leiðinni niður með Þjórsá þarf að fara yfir fjölmargar ár og læki en árnar sem geta verið farartálmar eru Kisa og Dalsá. Allt var þetta hin besta skemmtun í frábæru veðri og fallegu landslagi.

Um kvöldið komum við í Hólaskógaskálann þar sem beið okkar lambakjötsveisla af allra bestu sort og allir voru áreiðanlega með nesti á fljótandi formi til að hjálpa veislumatnum að komast leiðar sinnar.

Eftir nóttina í þessum frábæra skála var haldið í mikinn og skemmtilegan leiðangur um Þjórsárdalinn undir leiðsögn Ágústs Guðmundssonar enda komin í Hreppana. Við uppgötvuðum ýmsa leyndardóma Þjórsárdals sem ég held að fæst okkar hafi vitað um og var þetta frábær endir á frábærlega skemmtilegri ferð.

(Ritað eftir minni haustið 2011, Magnús Jóh.)